تو همون حس غریبی که همیشه با منی

 تو بهونه ی هر عاشق واسه زنده بودنی 

 تو امید انتظاری تو دلای ناامید

 مثل دیدن ستاره تو شبای ناپدید  

 چه غریبونه گذ شتن جمعه های سوت و کور

 هنوزم ما نرسیدیم ای تجلی ظهور

با توام

 با تو که گفتی تکیه گاه عاشقایی

 میدونم یه دنیا نوری ساده ای بی انتهایی

 مثل لالایی بلبل تو کویر بی صدایی

 تو خود عشقی میدونم ناجی فاصله هایی

عمری دلم گرفته گله دارم از جدایی غایب همیشه حاضر تو کجایی تو کجایی  ....