برای خودم

امروز یه آرامش خاصی داشتم خودمم نمی دونم الانه نیمه شب گذشته و بیدارم و تو فکر مهم نیت چه فکری  امشب را به اندازه این چند و اندی سال زندگیم فکر کردم  دارم موزیک مورد علاقه ام را که یه روزی با بغض و حسرت گوش مدادم گوش میدم .  سیگار را ترک کرده بودم اما امشب بازم سیگار کشیدم . همه جا آرومه کولر ها خاموشه و کسی نیست تو خیابون ها  یاد تنهایی هامموفتم اد روز های ازدست رفته . چه عمری داره میره ازش سعی میکنم بهترن اتفاده را کنم اما کمبود سایه کس را احساس م کنم .  آرامش عجیبی همه جا را فراگرفته . عجیب نواخته که به یاد مرداب انزلی یا جاده پر پیچ و خم ایذه یا ساحل رامسر یا هرکجایی که غکرم راحت بود میوفتم . امشبازاون شباس که دیونونه شده  . گاهی باهمهشلوغیدورمولیتنهامشاید نمیگمولی این تنهایی برام شیرین تر از جمع دوستانه است .مدت هاست یه قناری کوچیک تو این تنهایی هست . قناری هم میره یا شاید هم صاحب قفس

دلممبخواهد یهدوری عجبی را حس کنم اما نمیدونم یاد اونروزهایسختبخیر :دشت ارژن رامهرمز‌‌ باغ رضوان محله سرسبز بی یک دریا پشته جواهر ده  جنگل صف رود باغ شازده و حافظیه

به خودم که نگاه میکنم  می بینم که با تنهایی عجین شده ام و تنهایی هام را دوست دارم و این تنهایی ها با کسی قیمت نمی کنم تا آخر مسیر استباه را درست میکنم و  یه روز هم میرم اون روز دورنیست ولی نزدیک نیست کارای نیمه تمام هم نوبتشونمیرسه . گریه ی علی نادری یا اون خاک سرد همیه توزهنمه خاطرات بچگی . . .

الانه برام مهم نیست چندمهخرداد اما  روزهای سرد پاییز را دوست دارم قدمزدن روی برگ های چنار زد یا ری زمی های پر برفسفید . الانه مثل یه معتاد که منگه مخلم داره ریگوله کار میکنه احساس خوبی دارم  یا جسدو مسد دختر ها و بیمه سامان هم میوفتم ....

از همیشه مقاوم ترم و هر چی را که بخوام به دست میارم .