در پس آن کوچه

در خم آن کوچه به انتظار یک بوسه در کنار آن یاس سفید منتظرم تو هستم تا شاید روزی دست تو در دستانم حلقه بیداری به  خواب آشفته من بزند ، اما آن روز مجالی  نیست برای زنده بودن و زندگی کردن ، به روزهای رفتن نزدیک می شم . انگار یه نوع معکوس تنهایی هست برای دوریه ، این زمزمه یادم میونه ، وقتی به من فکر میکنی حس میکنم از راه دور ، تو هم یادت بمونه